Karta postaci: Migusga
Imię: Mia
Nazwisko: Koranii
Wiek: 18
Wygląd: Tam
Umiejętności: Jak była mała strasznie interesowała się gimnastyką , przez co jej "elastyczność " jest w tym wieku dość dobra . Nie była jak większość dziewczynek i spinała się po drzewach każdego dnia przez co teraz  umie dobrze się spinać po  drzewach i nie tylko.
Wysokość: 165
Charakter: W grze

Karta postaci:
Imię: Sam
Nazwisko: Lestrade
Wiek:(16-50)17
Wygląd:
Umiejętności: Doskonale strzela z łuku i obsługuje się sztyletem, który zawsze przy sobie ma. Doskonale się wspina na trudno dostępne miejsca dla innych. Podczas początków Apokalipsy jej ojciec oddał jej swój pistolet i naboje do niego.
Wysokość: 164
Charakter: Jest dość spokojna i potrafi myśleć w stresujących chwilach. Jednak jeśli jej lub komuś z jej bliskich grozi niebezpieczeństwo, potrafi być szybka, zwinna i niebezpieczna-nawet jeśli jest bardzo drobna. Jest jedną z najmłodszych, jednak to jej nie przeszkadza. Jest cicha, pomysłowa i pomocna.

Karta postaci:
Imię: Peter
Nazwisko: Lestrade
Wiek: 19
Wygląd:
Umiejętności: Świetnie biega, wspina się i maskuje.
Wysokość: 175
Charakter: Wg

Ostatnio edytowany przez patrycja12 (2014-04-14 16:12:13)

Mara wybiegła z domu, bała się, płakała.
Sama nie wiedziała czy lepiej zostać w małym miasteczku czy iść do miasta.
W miasteczku jest bezpiecznie, ale w miastach są lotniska dzięki którym można uciec do Kanady lub Europy.
Dziewczyna zatrzymała się, wytarła oczy, pomyślała i zaczęła biec w stronę miasta.

Dziewczyna popatrzyła na chłopaka po czym głośno przełknęła ślinę.
Musimy dostać się na lotnisko.-powiedziała wyjmując rękę z uścisku.

Dziękuję.-powiedziała ciężko oddychając.
Ale po co nam reszta?Sami też sobie poradzimy.-Odparła wolnym krokiem idąc do przodu.

Masz racje, narazie musimy gdzieś przenocować.-odparła idąc w kierunku budynku.
Rozejrzała się, w miasteczku nadal było dużo ludzi, większość zabierała ze sklepów jedzenie i broń.
Poczekaj tu.-krzyknęła po czym pobiegła w kierunku sklepu z bronią.
Z łatwością przeszła przez rozbite okno i ujrzała puste półki.
Tu nic nie ma.-jęknęła zagryzając wargi.

-Chodźmy dalej. - Mruknął, idąc za dziewczyną. Poszedł do małego sklepiku, gdzie było kilka lekarstw i mały zapas żywności. -Musi nam to wystarczyć jak na razie. - Powiedział, chowając rzeczy do plecaka. Ludzi robiło się coraz mniej, wszyscy uciekali, lub już zostali przemienieni, niektórzy po prostu nie wytrzymali i popełnili samobójstwo. Skierował się w wąską uliczkę, a kiedy zobaczył kilkanaście Zombie, złapał dziewczynę za rękę i zaczął biec.