Spojrzała na odchodzącego chłopaka urażona. - Pieprzony Alchemik - mruknęła pod nosem i postanowiła zrobić mu na złość. Wyszła z apartamentowca prosto na zalane mrokiem ulice miasta.  - Jak zginę to on będzie się tłumaczył - uśmiechnęła się do siebie dumna ze swojego planu i udała się w stronę jednej z ciemnych uliczek.

Dziewczyna spotkała na swojej drodze wysokiego mężczyznę który przyglądał się jej uważnie. Zatrzymała się i uśmiechnęła lekko, musiała jakoś wybrnąć z sytuacji, obiecała nie zabijać ludzi a gdy poczuje jego krew to zapewne ktoś umrze i to nie będzie ona. Minęła go i dalej szła uliczką.
- Gdzie tak pędzisz wampirzyco? - usłyszała jego słowa i zatrzymała się gwałtownie. Odwróciła się i zmierzyła go wzrokiem.
- Piękna noc na posiłek. - uśmiechnął się obserwując ją. Dziewczyna poczuła się lekko zdezorientowana, człowiek, stoi przed nią, wie o tym, że jest wampirem i na dodatek patrzy jakby chciał ją pożreć. Coś tu śmierdzi. Spojrzała na niebo i kątem oka zobaczyła postać czającą się na dachu jednego z niższych budynków. Uważnie ją obserwował. Wciągnęła powietrze - ludzie. Jeśli zabije ich w obronie własnej to nawet władza to zrozumie, a będzie miała posiłek za darmo. Niespodziewanie mężczyzna z dachu zeskoczył i wylądował kilka centymetrów za nią. Może i wyglądali jak ludzie ale zdecydowanie ludźmi nie byli. Nie minęła nawet sekunda a znajdowała się w bardzo złym położeniu, między dwoma facetami. Jeden złapał ją za rękę i w mgnieniu oka ugryzł. Wyrwała się szybko i czując, że w walce z nimi dziś sobie nie poradzi wspięła się na budynek i zaczęła uciekać w stronę apartamentu. Nie mogła oddalić się od niego aż tak daleko. Gdzieś pod sobą poczuła zapach Alchemika, odbiegła trochę żeby ich nie sprowadzić na jego ślad. Po chwili była już w apartamencie. Wchodząc do mieszkania poczuła się wyjątkowo bezpiecznie, wzięła z lodówki torebkę z krwią i usiadła na dywanie. - Cholera. - syknęła i zaczęła pić.

- Taak, spotkałam starych znajomych - uśmiechnęła się unosząc torebkę z krwią na znak toastu i ponownie przyssała się do niej. Chciała maksymalnie zwiększyć swoje siły aby przy następnym spotkaniu walczyć. Zmierzyła go wzrokiem zamyślona. - A ty gdzie się szlajasz o tej porze? - mruknęła między łykami zimnej krwi, po czym odwróciła wzrok i zaczęła się bawić swoją bransoletką z zawieszką wilkołaka.

- Szkoda, że pierdolony alchemik który ze mną mieszka mnie nie poinformował, że czatują na mnie strzygi! - warknęła odsuwając się od niego. - Nie wiem co ty sobie wyobrażałeś ale mam tego dosyć, ciebie i tej całej władzy twojej jak i mojej. I nawet biorąc pod uwagę fakt, że niedługo sama będę nalezała do władzy. - Wstała gwałtownie i zaczęła chodzić po salonie nie zwracając uwagi na nadal płynącą krew z ręki - Sama też bym sobie poradziła a to - uniosła rękę - wypadek przy pracy.

- Oczywiste było, że masz mi powiedzieć! - syknęła powstrzymując się, żeby go nie uderzyć. - oczywiście, że będę należała do władzy, uniosła dumnie głowę. Opiekujesz się Potomkinią, Alchemiku!. - jej zirytowanie wzrastało z sekundy na sekundę. - I nie dotykaj mnie. - dodała zdejmując bandaż, polizała palce po czym przejechała po ugryzieniu, które zaczęło się szybciej goić.

- Władza jest władzą, nie dyskutuje się o tym czy jest dobra czy nie. - polizała ranę tak żeby zniknęła - weszła za nim do kuchni i wzięła kolejną torebkę z krwią. - Jakbym wiele dla nich znaczyła to kazaliby mi mieszkać z kimś lepiej wyszkolonym niż ty. - mruknęła pod nosem i napiła się krwi - Panowie byli bardzo seksowni, mam zamiar wpaść do nich jutro na małą zabawę w sypialni. - oparła się o blat - Więc... jak ich zabić? - mruknęła ocierając krew z wargi.

Wzniosła ręce do nieba w błagalnym geście - Niech jakiś wielki ludzki bóg ześle na niego błyskawicę, albo wszechmogąca Kasarri! - szepnęła, zmierzyła go wzrokiem. - My chociaż nie śmierdzimy tak jak wy, nic dziwnego, że nie chcą was jeść. - wzruszyła ramionami nieco rozbawiona swoją docinką w jego kierunku. - Im się nie udało, ale ja to nie oni. - ponownie zaczęła pić krew - Wampira nie jest trudno zabić, wiem z własnego doświadczenia, no chyba, że jest się mną, cholera zawsze jakoś uchodzę ze wszystkich polowań na wampiry, więc to coś raczej też nie będzie trudno wybić.

- Nie wiem co w tobie śmierdzi ale śmierdzi, może prysznic pomoże? - spytała złośliwie. Zamyśliła się pijąc krew. -  Mam plan ale muszę poczekać z jego realizacją aż uzupełnię zapasy krwi, normalnej krwi a nie jakiegoś alchemicznego zamiennika. - zmrużyła oczy i dopiła krew. - Dlatego muszę się wybrać w najbliższym czasie do szpitala bo wzięłam niewiele. W każdym razie, jak zginę to trzymaj się daleko od umierającej potomkini Harada, bo chociaż umierając chcę uwolnić się od tego zapachu. - mruknęła - Kasarri nie byłaby zadowolona, że byłęś przy mojej śmierci. - uśmiechnęła się uroczo.