Fabuła :

Na Ziemi są dwa światy ludzki i niebieski. My się zajmiemy światem Niebieskim , pewien Anioł dokonał zbrodni którą było zabicie swojego brata. Przez ten czyn już nie był czystym Aniołem tylko brudnym Upadłym Aniołem. W dniu kiedy miał umrzeć przez pewien magiczny portal przedostał się do świata ludzi. Jednak nie był już w postaci Upadłego Anioła tylko człowieka. Od tamtego czasy żyję jako normalny człowiek. Jednak parę lat później z niebios zostaje zesłany jeden z Aniołów , który ma za zadanie unicestwić nieposłusznego. Nie wiedząc nic o życiu ludzi trafiła na ulice. Pewnego dnia poznaje chłopaka , którzy proponuje jej pomóc. Oczywiście , naiwny Anioł zgadza się . Jest jednak mały problem , iż nasz nieznajomy to ten Upadły Anioł którego mieliśmy unicestwić.

Co będzie dalej ?


Czy poddamy się uczuciom ?
A może spełnimy wole naszego władcy ?


Upadłe anioły = Chłopak
Anioł = Dziewczyna


NIE ZAJMUJE
FABUŁA BY. MIGUSEG
DON'T COPY



Karta Dz. :
Imię :
Wiek : 18
Charakter :
Wygląd :
Inne :


Karta Ch. :
Imię :
Nazwisko :
Wiek : 19
Charakter :
Wygląd :
Inne :

Karta Dz. :  Migusga
Imię : Layla
Wiek : 18
Charakter : W grze
Wygląd : Tam
Inne : -

Dz. :
- Layla
- Eunice

Ch. :
- David
- Peter

ANIOŁKI + UPADŁE ANIOŁKI :3
- Layla + Peter
- Eunice + David

Karta Ch. : gN'
Imię :David
Nazwisko : Shelley
Wiek : 19
Charakter :wg
Wygląd :
Inne :wg

Karta Ch. :
Imię : Peter
Nazwisko : Hoode
Wiek : 19
Charakter : Wg
Wygląd :
Inne : Straszny pechowiec i ciapa.

Karta Dz. :
Imię : Eunice
Wiek : 18
Charakter : No to tam w grze.
Wygląd :

Inne : -

Pary :
Layla +  Peter
Eunice + David


Zaczynamy od momentu jak dz. są na ulicy a chłopaki proponują pomoc. Pora roku to Wiosna
__________________________________________________________________________________________


Dziewczyna skulona siedziała na przystanku patrząc się na osoby które ją mijały. Nigdy nie czuła się podobne zawsze żyła w luksusie a tutaj żyje w nędzy. Zawsze lubiła się patrzyć na ludzi z góry uważała , że tutaj na dole jest zawsze kolorowo i miło. Jednak jej podejście się zmieniło od kiedy tu zeszła.

Eunice przyglądała się ludziom w pośpiechu. Unikała ich wzroku, a jednak w środku tłumiła zdziwienie taką rutyna ich życia.

David szedł ulicą.Zobaczył zagubuoną dziewczynę.Podszedł do niej.
-Przepraszam, ale czy pani jest tu nowa?-zapytał.

- Słucham ? - spojrzała na chłopaka zdziwiona. - nowa ? - zapytała samej siebie. - tak, w pewnym sensie.. tak, jestem nowa.

Chłopak zauważył, idąc chodnikiem, dziewczynę siedzącą skuloną na przystanku. Przeszedł ulicę i to nie na pasach, po czym podszedł do niej.
-Pomóc ci w czymś? Wyglądasz na zmartwioną?-spytał.

Chłopak podejrzliwie spojrzał na dziewczynę.
-Potrzebujesz pomocy?-zapytał.Przypominała mu kogoś, jakiegoś anioła.

- Nie dziękuje , poradzę sobie - powiedziała z lekkim uśmiechem patrząc się na chłopaka. W duszy czuła , że przydała by się jej pomóc ale wiedziała , że nie może.

- Nie potrzebuję pomocy.. - powiedziała unikając go wzrokiem. - w czym miałabym jej potrzebować ? - spojrzała na osobę goniącą za dzieckiem.

-Na pewno nie potrzebujesz pomocy?-Peter był nieco upierdliwy.

Dziewczyna cały czas kręciła głową , jednak po chwili złapała się brzuch który zaczął głośno burzeć. - No może tylko troszkę jedzenia by się przydało - powiedziała patrząc się w ziemie .

-Jak chcesz, możemy iść do mnie. Dam ci jeść, jak chcesz, będziesz mogła przenocować, czy coś-uśmiechnął się lekko.

-Masz gdzir mieszkać?-zapytał.Złapał dziewczynę za rękę i popatrzył jej w oczy.

- Nie powinnam - powiedziała dalej trzymając się za brzuch. Po chwili podniosła głowę i popatrzyła się na chłopaka z lekkim uśmiechem.  Po paru sekundach dziewczyna zemdlała , jej ciało znajdowało się na ławce na której siedziała.

- Ale puść mnie. - powiedziała próbując zdjąć jego dłoń. Spojrzała mu chwilowo w oczy po czym odpuściła. - Właściwie.. mam tu niedaleko znajomą. - minęła się z prawdą.

Peter szybko wziął dziewczynę na ręce i zaczął iść do swojego auta, które stało przed budynkiem poczty. Położył lekko dziewczynę na przednich siedzeniach, a sam usiadł za kierownicą.

Dziewczyna leżała z tyłu na siedzeniach, kręciło jej się w głowie. Po chwili otworzyła lekko oczy , nie wiedziała gdzie jest, czuła jak że się gdzieś porusza. Lekko zdezorientowana popatrzyła się na prawo i wtedy zobaczyła chłopaka. Chciała coś powiedzieć ale oczy jej się zamknęły i usnęła.

Chłopak spojrzał szybko w tył, aby zobaczyć, czy dziewczyna się nie obudziła.
-Dobranoc-mruknął cicho.

ee i co ja mam odpisać xDD
_____________________________________

Dziewczyna dalej spała . (?)

-Chodź, odprowadzę Cię.-powiedział.Puścił dziewczynę.

Zamknęła oczy i usta. - nie ma takiej potrzeby. - uśmiechnęła się delikatnie.

-Dla twojego bezpieczeństwa.-powiedział.-Można tu spotkać nie ciekawe typy.

- Poradzę sobie. - mruknęła. - skoro tak twierdzisz też powinieneś się pilnować.

-Ja mieszkam tu dłużej, po za tym ja jestem chłopakiem.-powiedział.-Chodź nie gadaj.-mruknął.Pociągnął dziewczynę za rękę.-To gdzie ona mieszka?

Dotknęła czoła. - tam gdzieś.. - wskazała na jedną z uliczek po czym się uśmiechnęła sama do siebie.

-Znasz ulicę?-zapytał/

- No pamiętam skąd przyszłam. - zaśmiała się. - Właściwie bardzo dobrze.. - pomyślała.

-W takim razie prowadź.-powiedział.

- Dobrze. - powiedziała cicho. - Właściwie.. - przeciągnęła zatrzymując się.

-O co chodzi?-zapytał.Wiedział że dziewczyna kłamie, i wiedział kim jest.

-Jesteśmy na miejscu-powiedział czarnowłosy-Obudź się, Śpiąca Królewno.
Zatrzymał auto i wyszedł, po czym otworzył drzwi przed dziewczyną, czekając, aż ta się obudzi.

- Przyjechałam tu do przyjaciela, ale jak się okazało wyjechał. - mruknęła. - to miała być niespodzianka.. Nie wyszło.

-W takim razie...Chodź do mnie.-powiedział.-Mieszkam niedaleko.-powiedział.Wziął dziewczynę za rękę, i lekko pociągnął za sobą.

- Nie znam Cię. - powiedziała. - mogę Ci ufać ?

Dziewczyna powoli otworzyła oczy - Już wstaję - powiedziała zaspana podnosząc głowę. Z dziwną miną popatrzyła się na chłopaka , po chwili wyszła z samochodu i stała obok Pitera.

-Czy wyglądam na kogoś, kto mógłby Cię skrzywdzić?-zapytał.

- W zasadzie.. - mruknęła. Spojrzała na niego oczekując na reakcję,  ale nie patrząc mu w oczy.

-Oj przestań.-uśmiechnął się.Pociągnął dziewczyne za rękę.Skierował się w stronę domu.

- Chwila.. Tak bezinteresownie ? - zapytała.

-Bezinteresownie.-powiedział.-To jak?

- Nie powinnam. - mruknęła do siebie. - dobrze.

-A więc chodźmy.- powiedział.Mocniej ścisnął dziewczyny rękę i pociągnął za'sobą.

- Przecież Ci nie ucieknę.. - szepnęła. - daleko jeszcze ?

-Nie, to za rogiem.-powiedział.Szedł wzdłuż kamienicy.Skręcił w prawo gdzie stało kilka nowoczesnych wieżowców.Podszedł do jednego z nich i otworzył drzwi od klatki.Przepuścił dziewczynę.

Uniosła brew. Weszła. Zaczekała na chłopaka. - byłoby lepiej gdybym szła tyłem.. - powiedziała. - kręci tu się tyle typów przecież - uśmiechnęła się złośliwie.

-Spokojnie, ichronię Cię.-uśmiechnął się.Objął dziewczynę w pasie.Ich brzuchy stykały się, a wyższy David patrzył się w dół dziewczynie w oczy.

- Do czego Ty zmierzasz ? - zapytała lekko przerażona. - byłoby znacznie bardziej komfortowo gdybyś mnie puścił. - powiedziała szybko.

-Spokojnie.Nic Ci nie zrobię.-uśmiechnął się.-Chodź.-powiedział.Puścił dziewczynę i wszedł do windy.

Weszła do windy. Stała nie wykonując żadnego ruchu. Spoglądała na podłogę.

David wszedł do windy.Przycisnął guzik na najwyższe piętro.Objął dziewczynę ramieniem.

- Serio ? - zapytała z wyrzutem nie patrząc na niego. - nie chcę być wredna,  ale właściwie nawet nie znam Twojego imienia.

-Naprawdę?-zapytał zdziwiony.-David.-powiedział i pocałował dziewczynę w policzek.

- Eunice.- odparła. - coraz bardziej mnie przerażasz i radzę Ci przestać. - uśmiechnęła się ironicznie.

-Ee tam, damy radę .-uśmiechnął się.

Ziewnęła. Położyła głowę na ścianę. Ocierała but o but.
- Właściwie.. - mruknęła. - daleko jeszcze?  - przeciągęła ospale.

-No to wysoki wieżowoec, ale myśle że 2 sekund y i będziemy.-uśmiechnął się.Po chwili drzwi od'windy otworzyły się. Otworzył drzwi i czekał ąż dziewczyna wyjdzie.

Wyszła chwiejnym krokiem. Spojrzała na chłopaka. - dalej myślę,  że Ty prowadzisz.

David podszedł do ciemno brązowych drzwi z drewna.Włożyłmkoucz do zamka i otworzył je.Wszedł.Położył jlucze na szafce i wszedł do kuchni, na wprost drzwi.

Ustała opierając się o drzwi. Założyła ręce na piersi. Wgapiała się w podłogę z uśmiechem.

-Rozbierz się i chodź.-krzyknął.

- Właściwie.. Ajć mniejsza. - mruknęła do siebie. Weszła chwiejnym krokiem do środka. Rozejrzała się po mieszkaniu z założonymi rękami na piersi. Zauważyła chłopaka. Oparła głowę o ścianę. - Jestem nieco zmęczona. - powiedziała zamykając oczy.

-Ah jasne.-powiedział.-Zaprowadzę Cię do pokoju.-powiedział.Złapał dziewczynę za rękę i pociągnął za sobą.Wszedł do sypialni.
-Potrzebujesz czegoś?

- W sumie.. Chyba nie. - mruknęła ocierając oko. - ja będę spała tu.. - wskazała na łóżko. - A Ty ?

-Na kanapie.-powiedział.

- Ehh. - skierowała się w stronę łóżka. Wtuliła się w poduszkę i spojrzała na chłopaka. Uśmiechnęła się i zamknęła oczy.

David obudził się na niewygodnej kanapie.Powoli wstał.Ziewnął i poszedł do kuchni.

Dziewczyna przekręciła się na drugi bok. Otworzyła jedno oko. Przeraziła się przez chwilę gdzie jest,  ale potem skończyła fakty. Wstała. Wyszła z pokoju. Skierowała się w stronę łazienki.

David usłyszał kroki dziewczyny.
-Co chcesz na śniadanie?!-krzyknął.

- Podpasuję się. - krzyknęła.

-Czyli?-krzyknął i stanął pod łazienką.

- Czyli cokolwiek byś nie zrobi postaram się to przełknąć. - uśmiechnęła się złośliwie do samej siebie. Zebrała włosy w kucyk. Spojrzała w lustro i wsunęła na siebie koszulkę chłopaka wyjętą z szafy.

-Czyli mogą być zwykłe płatki.-mruknął.Wszedł do kuchni wyciągnął dwie miski nalał mleka i przygrzał je trochę, a następnie wsypał płatki.

Wyszła z łazienki. Weszła do kuchni. Usiadła. - Chyba się nie obrazisz,  prawda ? - zapytała patrząc na koszulkę.

-Nie, wyglądasz w niej cudnie.-uśmiechnął się.Pocałował dziewczynę w policzek.Położył przed nią płatki i sam usiadł.

- Dziękuję. - powiedziała bawiąc się łyżką w misce.

-Co dzisiaj robisz?-zapytał.Wziął łyżkę płatków do ust.

- A co mogę robić ? - zapytała. - jak przypuszczam mojego przyjaciela jeszcze nie ma.. - przeciągnęła. - trafną odpowiedzią jest chyba nic. Masz coś na myśli ? - zapytała wkładając  łyżkę do ust.

-Zapytam inaczej.Co masz ochote dzisiaj robić?-zapytał.

- Chciałabym coś kupić żeby nie chodzić w Twoich rzeczach.. - mruknęła. - chcesz mi towarzyszyć ? - uniosła brew.

-Jasne.-uśmiechnął się.-Tylko jak Ty wyjdziesz na ulicę?-zaśmiał się.

- Normalnie. - zaśmiała się. - w Twojej koszulce. Pieszo. Na nogach. - powiedziała z lekkim uśmiechem.

-W takim razie skończmy jeść i pójdziemy Skarbie.-uśmiechnął się i włożył łyżkę płatków do buzi.

Odstawiła talerz na blat. - właściwie.. już jestem najedzona. - oparła się o blat patrząc na chłopaka.

-W takim razie chodźmy.-powiedział.Odłożył miskę.Podszedł pod drzwi i założył buty.

Skierowała się również do drzwi. Wsunęła buty i wyszła za drzwi. Czekała na chłopaka.

David zamknął drzwi i przycisnął guzik aby winda przyjechała.Następnie podszedł do dziewczyny.
-Właściwie to skąd jesteś?

- Mała wioska spory kawałek stąd.. - wyłupiła oczy patrząc w podłog . - Ja obstawiam,  że Ty jesteś stąd - uśmiechnęła się.

-Jesteś wszechwiedząca?-uśmiechnął i wszedł do windy.

- Można tak powiedzieć. - zaśmiała się. Weszła za chłopakiem. - nie masz wrażenia, że mało rozmawiamy ? - zapytała. - tak, dziwnie to brzmi.. Ale skoro mieszkam z Tobą.

-No dobrze o czym byś chciała porozmawiać?-uśmiechnął się.Przycisnął guzik "0".

- Mówiąc szczerze wprowadziłeś mnie w zakłopotanie. - podrapała się po głowie. Cmoknęła go w policzek. - a to za to, że mnie jeszcze nie wykopałeś.

David pocałował dziewczynę w usta.
-To za to, że ze mną wytrzymujesz

Stała przez moment z zamkniętymi oczyma. - co to było ? - zaśmiała się delikatnie.

-Jeśli dobrze pamiętam to pocałunek.-zaśmiał się.

Odetchnęła cicho z ulgą widząc, że winda się zatrzymuje. Wyszła.
- Mam słabą orientację w terenie. Prowadź.

David wyszedł.
-W czym lubisz chodzić?-zapytał.

Odpowiedź zastąpiła milczeniem.
- Hmm.. Gdzie znajdę jakikolwiek sklep?

-Na prawo i na lewo.-powiedział.

- Właściwie.. Zamiast zakupów coś innego wymyśliłam. Chcę iść na spacer - uśmiechnęła się lekko. - chyba że Ty nie chcesz..

-Z Tobą zawsze i wszędzie.-uśmiechnął się.

- W takim razie zaskocz mnie. - uśmiechnęła się złośliwie zakładając dłonie na pierś .